Evaluatie vindt meestal oppervlakkige effecten.

Om veilige vliegreizen te garanderen, is er grote belangstelling voor het gebruik van 222 nm ver-UV-licht om de binnenoppervlakken van vliegtuigen te desinfecteren. De impact van blootstelling aan 222 nm ver-UV-licht op de mechanische eigenschappen van interieurmaterialen van vliegtuigen, evenals hun kleur en uiterlijk, is echter niet eerder geëvalueerd. Dit komt omdat interieurmaterialen van vliegtuigen normaal gesproken niet worden blootgesteld aan golflengten van licht die korter zijn dan 280 nm. Om de impact van blootstelling aan ver-UV-licht van 222 nm te begrijpen, hebben we een uitgebreide set materialen geëvalueerd die worden gebruikt voor interieuronderdelen van vliegtuigen. Dit onderzoek omvatte met name materiaalmonsters voor onderdelen in de kombuis, passagierscabine, toiletten en bemanningsrust. Deze monsters werden uitgebreid blootgesteld aan 222 nm ver-UV-licht om de impact van een in gebruik zijnd UV-desinfectieprogramma gedurende de levenscyclus van een vliegtuig te simuleren en te evalueren. De evaluatie vond meestal oppervlakkige effecten op de materialen na blootstelling, die alleen hun kleur en uiterlijk aantasten. Zelfs sterk verkleurde materiaalmonsters behielden de gewenste mechanische eigenschappen en voldeden aan de belangrijkste specificatie-eisen zoals treksterkte, elasticiteitsmodulus, breeksterkte en ontvlambaarheid.